در کنار هم قرار گرفتن گیاهان و سنگ‌ها، امری کاملاً طبیعی است. به عنوان یک زمین‌شناس و باغبان، همیشه شیوه‌ای که گل‌های وحشی خود را براحتی، در شکاف سنگ‌ها و در چشم انداز آلپ قرار می‌دهند را تحسین می‌کردم و دیوار سنگی جذابی را پدید می آوردند.
هنگامی که برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد در زمین‌شناسی به مونتانا (Montana) رفتم، دو تابستان را در کوه‌های اطراف، به نقشه‌کشی و اندازه‌گیری صخره ها گذراندم، نام گل‌های وحشی را یاد گرفتم و بیشتر قدردان منظره‌ای که در آن کار می‌کردم شدم.
شکل گیری یک طرح
در آن زمان، من خانه‌ای کاملاً جدید داشتم و اما از محوطه‌سازی در آن خبری نبود. من کنجکاو بودم که، آیا می‌توانم جنب و جوشی که در بین صخره‌ها و گیاهان در کوهستان وجود داشت و من در هنگام کار از آنها لذت می‌بردم، را دوباره ایجاد کنم؟
ساختن دیواری سنگی از سنگ طبیعی و خشک انباشته شده، برای یک، دی‌آی‌وای اییر(DIYer)-کسی که کار تعمیرات و دکوراسیون خانه را خودش انجام می‌دهد– با بودجه کم، پروژه‌ای واقع بینانه به نظر می‌رسید، به خصوص اینکه من می‌توانستم سنگ‌ها را خودم جمع‌آوری کنم.
جنگل‌داری ایالات متحده آمریکا، برای جمع آوری سنگ مجوز می‌دهد و من هر روز، در پایان کار زمین‌شناسی، ده‌ها سنگ را با خود به خانه می‌بردم. من از تکنیکی باستانی برای چیدن خشک سنگ‌ها استفاده کردم، که در آن ملات بکار نمی‌رود و بر جاذبه و تناسب هندسی سنگ‌ها، برای نگه داشتن آنها در کنار هم متکی است.
بلافاصله مشغول چیدن سنگ‌ها شدم. برنامه‌های بزرگی برای سنگ کاری در سر داشتم. سنگ‌های بیشتری جمع کردم و تا جایی که وانت قدیمی بیچاره‌ی من توانست روزانه این بارها را به خانه رساند. در پایان تابستان، من توده قابل توجه چند تنی را جمع‌آوری کرده‌بودم.
و به درستی “سنگ‌های زیرزمینی” نامیده می‌شوند.
اما، از نظر یک زمین‌شناس، این‌ها فقط”سنگ‌های”معمولی نیستند و هر کدام، گویای شرایط خاصی در زمانی مشخص هستند، از مواد معدنی مشخصی ساخته شده‌اند و ظاهر بخصوصی دارند. آنها فلت‌هد سنداستون (Flathead Sandstone)، هستند که از ماسه کوارتز خالص ساخته شده‌اند. سنگ آهک میگر (Meagher)، که ذخایر آن نشان دهنده‌ی امواج طوفانی متلاطم و آشفته‌ای است که از کف اقیانوس می‌جوشید و سنگ آهک (Lodgepole)، که پر از فسیل است.
در طرح دیوار سنگی، تغییرات جدیدی ایجاد کردم و به جای اینکه سنگ‌ها را به تناسب شکل، روی هم بچینم، تصمیم گرفتم سنگ‌ها را به ترتیب سن زمین‌شناسی آنها روی هم قرار دهم، سنگ‌های قدیمی را در یک قسمت دیوار و سنگ‌های جوانتررا در طول دیوار بچینم.
سنگ‌های زیرزمینی و لایه‌های زیاد
با تکمیل طرح، شروع به ساختن دیوار کردم، ابتدا از قدیمی‌ترین سنگ‌های منطقه ما، که به درستی “سنگ‌های زیرزمینی”نامیده می‌شوند شروع کردم. زیرا در پایین‌ترین لایه قرار می‌گرفتند. این سنگ‌های دگرگونی 2 میلیارد ساله، مملو از گارنت(Garnet) و میکا(Mica) هستند و اغلب دارای نوارهایی از مواد معدنی هستند که گرما را جذب می‌کنند و درحالتی که مایع بوده‌اند شکل گرفته‌اند. این سنگ‌ها سخت، متراکم و نفوذ ناپذیر هستند.
هنگامی همه‌ی سنگ‌های زیرزمینی خود را روی هم قرار دادم، بر اساس جدول زمانی، وارد مرحله‌ی زمین شناسی طرح شدم. منطقه ما دارای 20 لایه رسوبی مختلف است که نشان دهنده‌ی تاریخ منطقه است.
درست مانند گرند کنیون (Grand Canyon)، این سنگ‌های رسوبی مانند لایه‌های کیک روی هم قرار گرفته‌اند بدین گونه که قدیمی‌ترین لایه‌ها در قسمت زیرین و جوانترین آنها در لایه‌ی بالا قرار دارند. بیشتر این لایه‌ها، لایم‌استون (Limestones)، شیل(Shales) و ماسه‌سنگ هستند. هر لایه نشانگر شروع دوره‌ای جدیدتر است. تاریخ زمین شناسی پیشروی و عقب‌نشینی دریاهای ماقبل تاریخ در سراسر، مناطق طبیعی غرب را بازگو می‌کند، تپه‌های مرجانی، محدوده‌های جزر و مد و سواحل را به وجود می‌آورد. بخش‌های آخر داستان مربوط به سیستم‌های وسیع رودخانه‌ای، دریاهای داخلی، ظهور و نابودی دایناسورها و دو فعالیت آتشفشانی بزرگ است.
500 میلیون سال پیش، آب وارد حوضچه‌های کم عمق شده‌است.
بیشتر این رخدادها در دیوار سنگی ثبت شده‌است. سواحل گرمسیری، سنگ‌هایی آهکی، پر از فسیل مرجان‌ها و صدف‌ها به جا گذاشتند. 500 میلیون سال پیش، در محدوده‌ی جزر و مد و در محل رسوبات و در گِل‌هایی که زیر نور خورشید خشک شده بودند ترک‌هایی ایجاد شد.
جریان‌های موجود در آب‌های کم عمق ردی از خود به جا می‌گذارد که مسیر جریان آب را نشان می‌دهد. وجود فسیل‌های چوبی و برگ‌ها، خروج آب از بخش‌های کم عمق اقیانوس به خشکی را نشان می‌دهد. گدازه‌های آتشقشانی به سمت پایین جاری شده و ستونی از سنگ بازالت(Basalt)، تشکیل داده‌اند. وجود همه‌ی این سنگ‌ها بیان روشنی از شرایط زمین‌شناسی آنها هستند.
همچنین سنگ‌های آتشفشانی از دو دوره‌ی فعالیت آتشفشانی در منطقه ما وجود دارد.
روند ساخت دیوار بسیار کند بود. همان‌طور که پیش می‌رفتم یاد می‌گرفتم که چگونه سنگ‌ها را خشک روی هم قرار دهم.
من از ابزارهای کمی استفاده کردم، بیشتر صبر، حوصله و عرق ریختن زیاد بود. روی هم چیدن سنگ‌ها، مانند یک پازل عظیم واقعی تتریس(Tetris)، فرایندی اعتیادآور و بسیار لذت‌بخش بود.
مانند دیدار با دوستان قدیمی
در پایان تابستان دوم، در انتهای دیوار به بخش سنگ‌های”جوان” رسیدم. جوانترین سنگ دیوار، سنگ‌های تراورتن(Travertine) از گاردینر، مونتانا(Gardiner, Montana) هستند در چشمه آب گرم و خارج از یلو استون نشنال پارک (Yellowstone National Park)، تشکیل شده است (جمع‌آوری سنگ و یا هر چیز دیگری از یک پارک ملی اکیداً ممنوع است).
به طور کلی، این دیوار 110 فوت طول دارد و گوشه‌ای از زمان در زمین شناسی است و از 2 میلیارد تا 50، 000 سال قبل را پوشش می‌دهد. این تقریباً نیمی از کل تاریخ زمین است.
پس از انجام کار سخت، نوبت به بخش سرگرمی یعنی اضافه کردن گیاهان رسیده‌است: دیوار در واقع مانند بستری بلند و دراز بود. من آن را با خاک پر کردم و درست همان‌طور که در کوهها دیده بودم گیاهان آلپی و برخی از گیاهان مورد علاقه‌ام مانند: پنس‌تیمون(penstemon)، شقایق و خشخاش آلپی را بین سنگ‌ها قرار دادم.
اکنون 15 سال از ساخت دیوار می‌گذرد و این ویژگی‌های مورد علاقه من در چشم انداز ما باقی می‌ماند. من هرگز از فسیل‌های جالب و گرفتن عکس‌های کوچک از تاریخ زمین شناسی، خسته نمی‌شوم. من صخره‌های جذابی را که در طول تحصیلات تکمیلی خود چیزهای زیادی از آنها آموخته‌ام را دوست دارم، اگر دوباره مرور کنم.
می‌بینم که آنها مانند دوستان قدیمی‌ام هستند در حالی که منظره‌ی اطراف دیوار سنگی در طول سال‌ها رشد کرده و تکامل یافته است، دیوار پایدار می‌ماند و به این ترتیب، مکان و زمانی که از آن آمده است را تداعی می‌کند. آنان نگهبانان ثابت در تغییر شرایط جهان هستند.
