یادبود سنگی جزیره روزولت

جزیره روزولت

ایالت نیویورک برای قدردانی از تلاش‌ها و دستاوردهای بی‌مانند فرانکلین دلانو روزولت(Franklin Delano Roosevelt)، جزیره‌‌ای در رودخانه شرقی را به نام او تغییر نام داد.

جزیره روزولت، قبلا به عنوان جزیره ول فیر(Welfare)شناخته می‌شد. هم اکنون یک مکان یادبود چهار هکتاری به احترام وی ساخته شده که هزاران تن گرانیت مونت ایری(Mount Airy)، توسط شرکت نورس کارولینا گرانیت کورپ (North Carolina Granite Corp)، تهیه شده است. معمار مشهور جهان، لوئیس آی.

کان اف‌ای آی ای(Louis I. Kahn, FAIA)، در شرکت مونت ایری ان سی(Mt. Airy, NC)، برای طراحی این بنای یادبود معروف به فرانکلین دی. روزولت پارک آزادی‌های چهار گانه(Franklin D. Roosevelt Four Freedoms Park)، انتخاب شد. کان امیدوار بود که در شرکت معماری میچل/جیورگولا آرکیتکتس (Mitchell/Giurgola Architects, LLP) مستقر در نیویورک رکورد دار باشد.

 

اگرچه طرح با جزئیات در سال 1973 تکمیل شد، اما این پروژه با مرگ غیرمنتظره کان به تأخیر افتاد و تا اوایل دهه 1990متوقف ماند، زمانی‌که ایالت نیویورک پروژه‌ای را برای بازسازی دیواره‌های دریا در اطراف جزیره روزولت انجام داد. علاقه به ساخت پارک آزادی‌های چهارگانه دوباره بیدار شد.

در پاسخ به علاقه گسترده مردم به کارهای کان، موسسه روزولت یک سازمان فرعی به نام پارک آزادی‌های چهارگانه، ال ال سی(Four Freedoms Park, LLC )، ایجاد کرد تا پروژه فرانکلین دی. روزولت فور پارکس FDR را به اتمام برساند. بودجه لازم فراهم شد و سرانجام ساخت و ساز در مارس 2010 آغاز شد.

بر اساس طرحی مفهومی

طرح کان کامل بود، یک طرح مفهومی و منحصربفرد که شامل دو بخش اصلی” باغ و اتاق” است. پاول بروچ (Paul Broche)، مسئول شرکت اف‌ای آی‌ای‌اند پارتنر(FAIA and Partner)، در میچل/ جورگولا گفت: “این باغ نشان دهنده تأثیر بشر بر طبیعت است و اتاق برای كان سرآغاز این معماری است.

” بازدیدکنندگان از پنج قسمت عبور می‌کنند: ورودی، باغ و تفرجگاه، حیاط جلویی خانه، محوطه‌ی مجسمه سازی و اتاق – هر بخش از لحاظ هندسی با سنگ تراشی خاصی طراحی شده‌است. ورودی وسیع و پوشیده از درخت در جنوب بیمارستان کوچک و تاریخی پاکس (Pox Hospital)، جایی که بنای یادبود اساسا از آنجا آغاز می‌شود، واقع شده است.

 بروش(Broches)، می‌گوید”بازدید کنندگان می‌توانند با بالا رفتن از پلکانی عریض به بالای سراشیبی جنوبی پوشیده از چمن که از دو ردیف درخت در هر طرف از درختان ریز برگ لیندن (Linden)، احاطه شده است به مسیر خود ادامه دهند؛ یا در کنار تفرجگاه‌های شرقی یا غربی در امتداد لبه رودخانه شرقی قدم بزنند.

دیوارهای کم عرض گرانیتی- که از دو طرف مسیر محافظت می‌کنند، مکان‌هایی را برای نشستن فراهم می‌سازند – و به یک ساختمان پیش ساخته سنگ گرانیت منتهی می‌شوند که با درختان لیندن هم‌مرز است. یک کارگاه مجسمه سازی و یک مکان مناسب برای یک مجسمه یادبود فرانکلین دلانو روزولت وجود دارد که رو به باغ است.

بعد از مجسمه، یکی از برجسته‌ترین نقاط این بنای یادبود قرار دارد، اتاق رو باز 72 فوت مربعی که از سه طرف توسط ستون‌های گرانیتی محصور شده است.

متن آزادی‌های چهارگانه که در 6 ژانویه 1941 به کنگره تحویل داده شده است، در دو ستون سنگ گرانیت حک شده است. بروچز می‌گوید” مواد استفاده شده در بنای یادبود ساده و انتزاعی است.

در بناهای ماندگار شهری، سنگفرش و دیوارهای گرانیت، و درختان به لحاظ هندسی بگونه‌ای قرار گرفته‌اند تا  فضای بیشتری ایجاد شود. حضور در داخل اتاق موجب می‌شود، رودخانه، سازمان ملل، خط افق، آسمان و افرادی که در این تجربه‌ شریک هستند بر ما نمایان گردند.”

غلبه بر چالش‌ها

این شرکت هنگام احداث پارک بخاطر نیروهای طبیعی، مسائل ساختاری، تغییرات آب و هوایی و دقت در احیای طرح اصلی، با چالش‌هایی روبرو شد. بروش گفت: “وقفه 35 ساله بین طراحی اولیه و شروع ساخت و ساز، با تلاش بسیاری برای شروع کار، جمع آوری بودجه و جلب حمایت سیاسی همراه بوده‌است.”

از آنجا که پارک آزادی‌های چهارگانه در جنوبی‌ترین نقطه‌ی جزیره روزولت واقع شده است، سرتاسر پارک بطور بالقوه در معرض طوفان‌های سنگین قرار دارد.

پارک در اولین سال تکمیل در سال 2012، با طوفان شنی سهمگینی مواجه شد، اما آسیبی ندید. بروچ می‌گو‌ید: “حتی یکی از 120 درخت ریز برگ لیندنز جابه جا نشد.

” چالش دیگر، ساخت برخی از قسمت‌های بنا مانند زیربنا و قرار دادن سنگ بود. جان کورتز(John Kurtz)، شریک معمار میچل/ جیورگولا، معمار ساخت پروژه، خاطرنشان کرد: “این اتاق یک میدان مربع شکل روباز است که توسط 28 ستون گرانیت مجزا احاطه شده است، وزن هر کدام از آنها 36 تن است که با ستون بعدی فقط یک اینچ فاصله دارد.”

“یکی از نگرانی‌های مهم_ و چالش بزرگ مهندسان شرکت ویدلینگر‌اند اسوشی‌ایتس (Weidlinger and Associates) و مهندسان لانگان (langan) _ طراحی فونداسیونی بود که بتوانند وزن زیاد و تهاجمات جانبی باد و آب را تحمل کنند.

” برای حل این مشکل، ساختار آن‌ تغییر یافت و بجای استفاده از بلوک‌های بتونی که روکش سنگ گرانیت داشتند، از بلوک‌های گرانیت که به صورت افقی قرار داده شده بودند، استفاده شد تا مقاوم‌تر شود.

کورتز می‌گوید: “از کاسون‌های پایه و میله‌های استیل ضد زنگ به قطر یک سانت در میان ستون‌ها  استفاده شد تا بتواند با نیروهای جانبی مقابله کند و از واژگونی ستون‌ها جلوگیری بعمل آید.

هیچکدام از این مقاوم‌سازی‌های گسترده قابل مشاهده نیستند.” چالش‌های ساختاری به تغییرات اقلیمی مرتبط با افزایش سطح دریا در قسمت رودخانه شرقی مربوط بودند.

کورتز همچنین می‌گوید: “با توجه به اینکه بالا آمدن سطح آب دریا از سال 1973 تا امروز در حال افزایش است، سطح کل پروژه باید بالاتر برود. در نظر گرفتن افزایش سطح دریا و در عین حال، حفظ آنچه که بازدیدکنندگان تجربه کرده‌اند و آوردن آنها  نزدیک آب، با هم در تضاد بودند.”

میچل/ جیورگولا از پایبندی پیمانکاران به طراحی دقیق کان اطمینان داشت. کورتز می‌افزاید: کان تمام جرئیات مراحل کار، از انتخاب سنگ‌کار گرفته تا راننده‌های جرثقیل و دقتی که باید در درستی عملیات ساختمانی انجام شود را در طرح مشخص کرده بود.

کان در طرحش، تاکید کرده‌بود که انتهای سنگ‌ها باید با اره برش داده شود و بعد از برش هیچ کاری روی سنگ انجام نشود که این کار از چندین جهت چالش برانگیز بوده‌است.

کورتز ادامه داد: “اگر در طی هر یک از مراحل سنگی آسیب دیده باشد، حتی اگر سنگی 36 تنی باشد باید کنار گذاشته شود.” جینا پولارا(Gina Pollara)، مدیر اجرایی سابق پارک آزادی‌های چهارگانه، اظهار داشت: “تسلط واقعی کان بر طرح زمانی پدیدار شد که ساخت و ساز کامل شد.

این کار یک مطالعه درمورد مقیاس‌ها بوده و نسبیتی است: پس از حرکت در سایت، ابعاد و اشکال تغییر می‌یابد. درک ما از مسافت، دچار انقباض و انبساط می‌شود.”

معماران میچل/ گیورگولا در حالی دیدگاه اصلی کان را اجرا کردند که با چالش‌های زیادی روبرو بودند. “ما به طرح  اصلی وفادار بودیم، و کان در مورد کاری که می‌خواست انجام دهد بسیار مطمئن بود. با وجود این، جزئیات حل نشده‌ی بسیاری باقی مانده بود که برای پر کردن جای خالی آن، نیازمند دقت همه جانبه  اعضای تیم پروژه بود.”

نصب سنگ

شرکت نورس کارولینا گرانیت کورپ تمام گرانیت مورد نیاز پروژه را از ماونت ایری_ بزرگترین معدن روباز جهان_ تهیه کرد.

در مجموع 12 هزار و 100 تن استخراج شد که از آن 7 هزار و 700 تن گرانیت تولید شد. پارک آزادی‌های چهارگانه در شهر نیویورک، سنگین‌ترین کار سنگ تا به امروز بود که به پنج نوع مختلف دستگاه جرثقیل و بالابر و تقریباً 100 نفر سنگ‌کار آموزش دیده نیاز بود.

سنگ‌ها برای حمل از روی تنها پلی که جزیره روزولت را به کوئینز(Queens)، متصل می‌کرد بسیار سنگین بودند،  بنابراین تمام سنگ‌ها با کامیون به نیوجرسی(New Jersey)، منتقل شدند و سپس با کشتی به محل ساخت و ساز انتقال یافتند.

روند جابجایی  از حالت افقی به حالت عمودی یک بلوک گرانیتی با این اندازه، از زمان ساخت اهرام در مصر باستان تا کنون تغییری نکرده است، بنابراین همه سنگ‌ها در گودال‌های ماسه‌ای بزرگ قرار می‌گیرند تا بتوانند آنها را بدون آسیب رساندن به گوشه‌ها یا لبه‌ها جابجا کرد.

این پروژه پس از 30 ماه کار در اکتبر 2012 به پایان رسید. پس از تکمیل، پارک با داشتن بیش از 150، 000 بازدید کننده در سال اول، با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.

این پروژه جوایز زیادی دریافت کرد و در نشریاتی از جمله نیویورک تایمز(New York Times)، و وال استریت ژورنال(Wall Street Journal)، مورد توجه ویژه قرار گرفته‌است.

بروش توضیح داد: “بنای یادبود فرانکلین دلانو روزولت، زمین و آب را با هم پیوند می‌دهد. پیوندی بین جهان ساخته شده و جهان طبیعی و بین فرهنگ شهر و فرهنگ انسانی ایجاد می‌کند.

این یادبود، ایده‌های فرانکلین دلانو روزولت را به تصویر می‌کشد و از آنها فراتر می‌رود. این بنا در زمین ساخته و به سمت آسمان کشیده شده‌است. و در عین کامل بودن بسیار گسترده است.”