آشنایی با مایکل گریوز
مایکل گریوز در ۹ ژوئیه ۱۹۳۴ در ایندیاناپولیس، ایندیانا متولد شد. وی در سال ۱۹۵۸ در کالج طراحی در دانشگاه سین سیناتی تحصیل و لیسانس خود را دریافت کرد. وی سپس در هاروارد به تحصیل ادامه داد. یک سال بعد، مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته معماری دریافت کرد. سال بعد، گریوز دریافتکننده جایزه معتبر رم توسط آکادمی آمریکایی در رم شد.
این جایزه فرصت را برای او فراهم کرد تا به مدت دو سال در آکادمی آمریکایی در رم تحصیل کند. مایکل گریوز این زمان را به مطالعه ساختارهای باستانی فراگیر منطقه اختصاص داد. در سال ۱۹۶۲، گریوز بهعنوان استاد دانشکده معماری دانشگاه پرینستون منصوب شد. ۴۰ سال از زندگی خود را در آنجا تدریس کرد. گریوز یک معمار برجسته مدرنیست که کارهای او که با خطوط ساده و تزئینات حداقلی ساختهشده بود. نمایانگر اصول جنبش مدرنیسم نیز شناخته میشد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، گریوز به گروه پیشرو و غیرمتعارف معماران برجسته ساحل شرقی پیوست. که خود را «پنج نیویورکی» مینامیدند.
مایکل گریوز یک معمار مشهور پستمدرنیسم است که بیشتر به دلیل طراحی مرکز هنری ایندیاناپولیس، مرمت بنای یادبود واشنگتن، ساختمان پورتلند و ساختمان هومانا در لوئیزویل شناخته میشود.
سبک معمار معروف، مایکل گریوز
در اواخر دهه ۷۰، تأثیر مدرنیسم در کار او از بین رفت و سرانجام، او کاملاً از جنبش جدا شد. این نقطه عطف در «Plocek House»، ساختهشده در ۱۹۷۷، در وارن نیوجرسی که اولین طراحی او به سبک جدید بود. با این ساختمان نمادین، گریوز جنبش جدیدی از پستمدرنیسم را تحریک کرد. که براقیت مدرنیسم را از بین برد و سبک جدیدی را تحت تأثیر سبکهای کلاسیک رم قرارداد.
در دهه ۱۹۸۰، گریوز با استفاده از کالیدوسکوپی رنگی که از مناظر شهری درخشان بود و ایجاد جلوهای خیرهکننده، رویکرد انسان گرایانهتری را در طراحیهای خود ایجاد نمود. او ساختمانهای باشکوهی را با تزئین قلوهسنگهای فولاد و سیمان در عناصر مد روز و طرحهای رنگی دلهرهآور، مانند ساختمان خدمات عمومی پورتلند در اورگان و ساختمان هومانا در لوئیزویل، کنتاکی، بنا کرد.
وی همچنین در ساخت ساختمانهای عمومی مانند: بوربانک، کالیفرنیا و دفتر مرکزی شرکت والت دیزنی به وی سفارش داده شد. وی همچنین فرمولبندی و طراحی خطوط ظروف آشپزخانه را برای شرکت ایتالیایی، Alessi کرد. در سال ۲۰۰۳، گریوز دچار عفونت نخاع شد که باعث شد او از کمر به پایین فلج شود، بااینحال، او یک الهام برجسته برای معلولان از طریق طراحی و کارهای خیرخواهانه خود شد. وی در سن ۸۰ سالگی، در ۱۲ مارس ۲۰۱۵، در پرینستون، نیوجرسی درگذشت.
ازجمله آثار بسیار زیاد مایکل گریوز میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- ساختمان خدمات عمومی پرتلند (۱۹۸۳-۱۹۸۰)
- کتابخانه مرکزی دنور (Denver Central Library)
- یکی از خوابگاههای دانشگاه درکسل
- «هتل استاینبرگر» در اسرائیل در کرانه دریای سرخ
جوایز و افتخارات مایکل گریوز
- در سال 1979 گریوز به عنوان عضو مؤسسه معماران آمریکایی انتخاب شد.
- گریوز به عنوان متولی آکادمی آمریکایی در رم خدمت میکرد و از سال 1980 تا 1984 رئیس آن بود.
- در سال 1994 جایزه معماری آمریکا را دریافت کرد.
- رئیس جمهور بیل کلینتون در سال 1999 مدال ملی هنر را به گریوز اهدا کرد.
- در سال 1999 در مجله GQ’s Man of Year به گریوز رای داده شد.
- گریوز در سال 2001 مدال طلای AIA موسسه معماران آمریکایی را دریافت کرد.
- گریوز نخستین دریافت کننده جایزه مایکروس گریوز Lifetime Achievement از AIA-NJ بود.
- گریوز در سال 2001 مدرک افتخاری را از دانشگاه میامی دریافت کرد.
- در سال 2001 مدال طلای جایزه معماری AIA را دریافت کرد.
- در سال 2002، انجمن تاریخی ایندیانا گریوز را به عنوان یک افسانه زنده برای ایندیانا نامگذاری کرد.
- در سال 2009 گریوز به عنوان عضو ارشد شورای طراحی آینده انتخاب شد، یکی از دوازده افتخار برگزیده آن سال.
- در سال 2010 Graves به سالن مشاهیر نیوجرسی القا شد.
- مجله مرکز طراحی و طراحی بهداشت و درمان، گریوز را به عنوان یکی از بیست و پنج نفر برتر “افراد با نفوذ در طراحی مراقبتهای بهداشتی” در سال 2010 به رسمیت شناخت.
- گریوز در سال 2012 برنده جایزه معماری Driehaus شد.
- گریوز در سال 2013 مدرک افتخاری از دانشگاه اموری دریافت کرد.
- در سال 2015 موزه طراحی کوپر هویت اسمیتسونیان پس از مرگ گریوز، جایزه طراحی ملی را برای دستیابی به طول عمر دریافت کرد.