بیوگرافی لویی کان
لویی کان با نام اصلی ایزادور ایتزه لیب شیمولوئیسکی در تاریخ 20 فوریه 1901 در پرنو استونی در خانواده ی یهودی چشم به جهان گشود.لویی کوچک تنها سه سال داشت که با مشاهده نور ذغال های گداخته و برداشتن تعدادی از آنها، دچار سوختگی شدیدی شد،که آثارش تا سال ها بعد نیز در چهره وی نمایان بود.در حالی که کان کودکی بیش نبود پدرومادر یهودیش لیب شیمولوئیسکی و بیلا-ربکا مندولوویچ در سال ۱۹۰۶ تصمیم به مهاجرت از استونی گرفتند و به امریکا مهاجرت کردند. به منظور همگونی با آن شهر، خانواده اسم آخر کان را در سال 1912 برگزیدند.
وي از همان اوان جوانی در رسم و نقاشی داراي استعداد فوق العـاده اي بـود و در چنـدین مسـابقه از حریفان خود پیشی گرفت. قبل از آنکه دبیرستان خود را به پایان برساند می دانست که در آینـده چـه رشته اي را دنبال خواهد کرد و با ورود به دانشگاه پنسیلوانیا در رشته معماري آغاز به تحصیل کرد تـا آنکه به سال 1924 از دانشکده هنرهاي زیباي این دانشگاه فارغ التحصیل شد.
در مدرسـه، وي بیشـتر به شیوه “بوزآر” (مدرسه هنرهاي زیباي پاریس) که شیوه معمول آن زمـان در دانشـکده هـاي هنـر و معماري ایالات متحده بود، تعلیم یافت .قرینه سازي، فضاهاي بزرگ و حجـم هـاي هندسـی متـوازن ، عواملی بود که در آن زمان، وي را از پیوستن به نهضت هاي در حال توسعه مکاتب مدرن معماری بـاز داشت.
وي به شیوه “بوزآر” به عنوان مقدمه ای برای توصیف روح معماری ، می اندیشید. وي در رابطه با نقش معمار به عنوان یک هنرمند گفته است: ” خلق هنر بر آوردن یک نیـاز نیسـت، بلکـه آفریـدن یک نیاز است.” کان در انتقال مسیر سبک جهانی کارکردگرایی ،به روایت جدیدي از فرمالیسم و یادمان گرایـی کـه ابتدا از آن به بروتالیزم جدید یاد می شد، معمار تاثیرگذاري در آمریکا بود.
لویی کان ، اما در مقام معمار ، به ترجمان و بیان اهداف و مقاصد جمعی درقالب هاي معماري نیز پرداخت. او از نظرگاه تاریخی ، توانست شکاف یا تحولی در جنبش سنتی معماران مدرن ایجاد کند و بین سـازه و کارکرد بنا ، همسازي ویژه اي برقرار سازد .کان ارتباط بین فضاهاي مربوط به انسان و اجـزاي سـازنده این فضاها را با روشی نو ، بازگو کرد.
معماری لویی کان
در آثار کان تجربه معماری مدرن، معماری کلاسیک یونان، معماری قرون وسطی، معماری اسلامی و آکادمیسم قرن ۱۹ اروپا دیده می شود. به طور کلی می توان گفت اکثر کارهای او تحت تاثیر مکتب بوزار بوده است و از همین رو در اکثر کارهای او نگرشی تاریخی وجود دارد. کان بر خلاف استادان برجسته پیش از خود گفتاری مبهم دارد. اما در کارهای وی کاربرد دقیق مصالح و بیان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده از مصالح مشهود است.
کارهای معماری لویی کان، از طریق پنج اصل ثابت قابل تشخیص است:
۱ ـ احساس ترکیب در کلّ بنا
۲ـ استفاده از مواد و مصالح ساختمانی متناسب با طبیعت آنها.
۳ ـ احساس فضای معماری به عنوان هدف اصلی.
۴ ـ اهمیت نور به منزله ی بخشی از طرح.
۵ ـ تناسب ها و ارتباط های معمارانه.
معماری کان نه در قالب معماری ارگانیک فرانک لوید رایت جای می گیرد و نه در قالب دیگر نهضت های معماری مدرن، مثل مکتب معماری مدرن لوکوربوزیه و میس وندروهه. کان اغلب از فرم، نور و روشنایی و از فضاهایی که عملکردی بر آنان متربت است، صحبت می داشت. دربارهٔ نور و روشنایی نوشته است که: ” نور و روشنایی حضور همه چیز را باعث می شود.
اجسام از نور مشتق می شوند یا به تعبیری دیگر، هر گاه نور مصرف شود جسم حاصل می آید. اجسام همان ها هستند که به سبب وجودشان سایه به وجود می آید و سایه به نور تعلق دارد. نور به جانب جسم حرکت می کند و جسم به جانب نور و این امر محیط و جو سازندگی را به وجود می آورد.”
یکی از شاگران ایرانی او کاظم خداوردی نام دارد. او در سال ۱۳۹۵ در شرکت طرح و اندیشه شیوا اطلس مشغول فعالیت بود. پروژه اطلس مال توسط وی و با بهره گیری از اندیشه های لویی کان طراحی شده است. از دیگر پروژه های کاظم خداوردی پروژه باغ جهان است. او این پروژه را به استاد خود لویی کان تقدیم کرده است.
لویی کان را در ۱۷ ماه مارس ۱۹۷۴ به علت حمله قلبی، دارفانی را وداع می گوید. مرگ او در ایستگاه فیلادلفیا در شهر نیویورک هنگام بازگشت از مسافرت هندوستان اتفاق افتاد.
آثار لویی کان
- مجلس ملی بنگلادش در داکا ۱۹۶۲
- مؤسسه اداری در احمدآباد – هند – ۱۹۶۳
- موزه هنر کیمبل ۷۲–۱۹۶۶
- بیمارستان مرکز ایوب در داکا ۱۹۶۳
- گالری هنری دانشگاه یل ۵۴–۱۹۵۰
- بنای یادبود شش میلیون یهودی ۶۹–۱۹۶۷
- ساختمان آزمایشگاه های پزشکی دیچاردز، پنسیلوانیا ۶۱–۱۹۵۷
- توسعه شهر سازی محله عباس آباد تهران با مشارکت کنزوتانگه
- خوابگاه الئونوردونولی اردمن،اقامتگاه دانش جویان دختر ،کاهابرن مار-پنسیلوانیا
- کلیسای موحد ،نیویورک۶۷–۱۹۵۹
- کنیسه مایکوه، اسراییل ،۷۰–۱۹۶۱
- کتابخانه آکادمی فیلیپس اکستر، نیوهمپشایر، ۷۲–۱۹۶۷
