آشنایی با رامین مهدی زاده معمار ایرانی

بیوگرافی رامین مهدی زاده

رامین مهدی زاده، در سال ۱۳۵۵ در اهواز متولد شد.  وی در سال ۱۳۸۲ فوق لیسانس خود رادر رشته ی معماری از دانشگاه شهید بهشتی و سپس در سال ۱۳۸۶ فوق لیسانس رشته ی توسعه و ساخت فضاهای مسکونی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک را و بعد از آن در سال ۱۳۸۹ فوق لیسانس رشته ی ریاضیات از دانشگاه کلمبیا در نیویورک را دریافت نمود.

سابقه ی همکاری با شرکت SOM در نیویورک، آمریکا در کارنامه ی این معمار می باشد. رامین مهدی زاده مؤسس دفتر معماری کولکتیو تراینArchitecture by Collective Terrain (AbCT)است. دیگر مؤسسان دفتر معماری Architecture by Collective Terrain (AbCT) و اعضای این گروه عبارتند از:

هیون کیم (Hyoeun Kim): فوق لیسانس معماری از دانشگاه پنسیلوانیا، مدرس طراحی و معماری در دانشگاه ایهوا در سئولِ کُره ی جنوبی و سابقه­ ی همکاری با OMA در هلند.

جانگ هی یو (Janghee Yoo): فوق لیسانس معماری از دانشگاه پنسیلوانیا، مدرس طراحی و معماری در دانشگاه سه جو در سئول کره ی جنوبی و سابقه ی همکاری با BIG در دانمارک و OMA در هلند.

نامجو کیم (Namjoo Kim): فوق لیسانس معماری از دانشگاه پرت در نیویورک و سابقه ی همکاری با OMA و NOX در هلند.

شیان کیم (Siyoung Kim): فوق لیسانس معماری از دانشگاه پنسیلوانیا، سابقه ­ی همکاری با Asymptote در نیویورک.

 

پروژه های رامین مهدی زاده که به کسب جوایز نایل شد:

برنده ی اول مسابقه ی جایزه ی معمار خانه ی پلکانی، در سال ۱۳۸۳ و جایزه ی World Architecture Community در سال 1386.

برنده ی دوم مسابقه ی جایزه ی معمار مجتمع مسکونی گنج دانش، در سال ۱۳۸۵.

برنده ی اول مسابقه ی جایزه ی معمار آپارتمان شماره ی ۱ محلات در سال ۱۳۸۹.

 

پروژه های معرفی شده از رامین مهدی زاده در نشریات:

مجله ی معمار، شماره های ۱۸، ۲۶، ۵۷ و 64 (روی جلد)

مجله ی هنر معماری، شماره ی ۲۵

مجله ی (Architectural Design (AD، شماره ی 27

مجله ی The Plan، شمارهی ۰۵۱

کتاب اطلسِ معماری قرن بیست و یک در آفریقا و خاورمیانه

آپارتمان مسکونی شماره یک رامین مهدی زاده

آپارتمان مسکونی شماره یک، در مسابقه معمار در سال ۱۳۸۹، رتبه نخست گروه مسکونی را کسب کرد. این پروژه در خیابان ۱۵ خرداد شهر محلات در زمینی به مساحت ۴۲۰ مترمربع و با زیربنای کل ۱۳۰۰ مترمربع بنا شده است که عملیات طراحی و ساخت این پروژه در سال ۱۳۸۶ آغاز شد و در سال ۱۳۸۹ نیز پایان یافت.

این پروژه نه تنها از لحاظ فرم و حجم، بلکه با استفاده از مواد و مصالح محلی با محیط اطراف خود ارتباطی مستقیم برقرار کرده. طرز تعریف دیوارها و بازشوها و پنجره ها، استفاده از سنگ و چوب، همه بسیار زیبا و تاثیرگذارند. محلات شهری درمرکز ایران است که ۵۰ درصد اقتصاد آن شامل صنعت سنگ بری می باشد. درساخت این آپارتمان ازهمین زمینه استفاده شده و با بکارگیری ضایعات سنگ ها یک پرو‍ژه منحصربفرد دربافت شهری برپا شده است.

این سنگ ها در نمای بیرونی ساختمان با زوایای قابل تامل و زیبایی کار شده است واین باعث شده که سازه دارای زبان معماری مدرن و بی نظیری باشد. سنگ های بازیافتی که از کارخانجات محلی برش سنگ جمع آوری شده اند، در رنگ و بافت بسیار متنوع اند و وقتی روی هم تلنبار می شوند بافتی منسجم وپیچیده به دست می دهند که به ترکیب هیچ ماده دیگری شبیه نیست.

 

مجتمع مسکونی گنج دانش رامین مهدی زاده

مجتمع مسکونی گنج دانش دارای چهار واحد مسکونی می باشد. طراحان با در نظر گرفتن خواسته ها و نیازهای کارفرما سه واحد در دو طبقه اول و واحد چهارم در طبقه ی سوم طراحی کردند. دو سوم طبقه اول و دوم هر کدام یک واحد مسکونی سه خوابه را در خود جا می دهند. یک سوم باقیمانده طبقه اول و دوم یک فضای لافت را شکل می دهند که در طبقه اول آن سالن پذیرایی و آشپزخانه و در طبقه دوم آن اتاق های خواب قرار گرفته اند و به واسطه ی یک پل چوبی به هم وصل شده اند.

بخش سرویس شبیه به یک آجری آزاد طراحی شده که از چهار جهت با سایر فرم ها هیچ گونه تماسی ندارد. تنوع متریال هم به تفکیک فرم ها کمک کرده است. طبقه سوم نیز شامل یک واحد مسکونی با چهار اتاق خواب و به صورت یک واحد همسطح طراحی شد. این ساختمان مسکونی با متریال طبیعی مانند چوب و آجر پوشانده شده اند و محیطی گرم و صمیمانه برای زندگی فراهم می آورند.

از آنجایی که کارفرمای پروژه مجتمع مسکونی گنج دانش از ناشرین کتاب در ایران می باشد، توجه به طراحی کتابخانه با پنل های چوبی در اطراف پل معلق جذابیت این فضا را دو چندان میکند. در مجموع استفاده از مصالح طبیعی و ارزان قیمت، توجه به بعد سوم و استفاده مفید از فضاها از خصوصیات این پروژه می باشد.این پروژه در سال ۱۳۸۵ برنده دوم جایزه معمار شده است.

خانه پلکانی رامین مهدی زاده

خانه پله ای در زمینی به مساحت 119 مترمربع، با عرض تقریبی 3/90 متر و با سطح اشغال 80 مترمربع، در 15 تراز مختلف ساخته شده که نتیجه حاصله، 2 واحد آپارتمان 130متری و یک سوئیت 35 متری است. طراحی در زمین های کوچک و باریک کاملا متفاوت است. در این طرح، دسترسی های افقی جای خود را به دسترسی های عمودی داده اند و دیگر خبری از راهرو نیست.

به جای راهرو در جای جای ساختمان، فضای خالی و پله دیده می شودو فضاهای خالی و راه پله ها نقش مهمی، هم از لحاظ زیبایی شناسی و هم از لحاظ عملکردی، ایفا می کنند. باریکی ساختمان و کم بودن سطح نورگیری و همچنین کشانیدن مناظر خارج ساختمان به فضاهای کوچک داخلی، دلیل انتخاب نمای ترنسپرنت (شفاف) بوده است. با توجه به باریکی زمین و شیب آن، دو واحد تریپلکس در طول هم قرار گرفته اند که فضای مابین آنها نورگیر و پله های دسترسی به واحدهاست.