سنگ کف
آیا می دانید که چه نوع سنگ هایی برای کف داخلی ساختمانها مناسب هستند؟
انواع مختلف سنگ های ساختمانی به ویژه سنگ های مرمریت و چینی که به طور گسترده به عنوان سنگ کف در داخل ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند، به دلیل داشتن رنگ ها و طرح های مختلف و همچنین قیمت مناسب، مورد استقبال طراحان، معماران و ساختمان سازان قرار گرفته اند.
استفاده از سنگ های ساختمانی به عنوان سنگ کف داخل ساختمان ها جذابیت بسیار زیادی را در پی دارد. رنگ بندی و طرح سنگ ها به گونه ای است که به راحتی می توان آن ها را با سایر لوازم موجود در داخل منزل ست نمود و جلوه های بسیار جذاب ایجاد کرد. از سنگ های ساختمانی هم در طراحی سنتی و هم در طراحی های مدرن می توان به عنوان سنگ کف بهره گرفت. سنگ های ساختمانی به عنوان سنگ کف میتوانند در بخش های داخل ساختمان استفاده شوند از جمله: کف لابی، کف اتاقها و غیره.
از مهم ترین عوامل مخرب سنگ های ساختمانی در کاربری کف میتوان به سایش حاصل از تردد، تنش های خمشی و تاثیر مواد و محلول ها اشاره کرد.
سایش حاصل از تردد
سایش حاصل از تردد افراد در کف ساختمان در ارتباط مستقیم با میزان سختی سنگ می باشد. سنگ های کربناته از جمله سنگ مرمریت که به طور عمده از کانی کلسیت تشکیل شده اند، دارای سختی ۳ هستند. به همین دلیل ساب و صیقل پذیری این سنگ ها بسیار بالا بوده و می توان جلای مناسبی در آن ها ایجاد نمود.
اما باید توجه داشت که در محیط های پر تردد استفاده از سنگ هایی که سختی پایینی دارند ممکن است باعث تخریب سنگ و فرسایش فیزیکی غیر یکنواخت سطح آن شود. به طور مثال سنگی چون گرانیت سفید که عمدتاً از کانی کوارتز تشکیل شده است، سختی زیادی داشته و برای محیط های پر تردد بسیار مناسب است.
تنش های خمشی
تنش های خمشی که بر سنگ کف داخل ساختمان وارد می شوند ممکن است شکسته شدن سنگ ها را در پی داشته باشند. خالی کردن رگه ها در برخی از سنگ های مرمریت و همینطور شکسته شدن سنگ های تراورتن موجدار، در اثر اعمال تنش های خمشی و همین طور کششی اتفاق می افتد. لذا در هنگام انتخاب سنگ به عنوان کف ساختمان ها حتماً باید به این مورد توجه خاصی داشت و حدالامکان از سنگ هایی استفاده گردد که کمترین میزان رگه را داشته باشند.
تاثیر محلول های مختلف
محلول های اسیدی قوی می توانند سنگ کف را تحت تاثیر قرار دهند. این تاثیر می تواند به شکل مات شدن سطح سنگ نمود پیدا کرده و از جذابیت سنگ بکاهد. محلول های قلیایی قوی نیز می توانند به سطح سنگ آسیب برسانند. به همین دلیل هنگام استفاده از محلول های یاد شده باید از تماس مستقیم و مستمر آن ها با سنگ های به کار رفته در کف پرهیز شود.
گروه سنگ های چینی مانند: چینی الیگودرز و چینی ازنا به دلیل داشتن مقاومت سایشی و مقاومت خمشی مناسب، گزینه های ایده آلی برای کف هستند. ضمن اینکه کم بودن رگه در این سنگها، کارایی و مقاومت سنگ را افزایش میدهد. سنگ چینی از انواع سنگ های دگرگونی محسوب می شود. این سنگ ها به دلیل داشتن بافت متراکم، مقاومت بسیار مناسبی دارند.
بسیاری از سنگ های مرمریت نیز برای کف مناسب هستند. مرمریت هایی که رگه های کمی داشته و رنگ روشنی دارند مانند: مرمریت شایان، به عنوان گزینه های مناسب برای کف مطرح هستند. چنانچه رگه های موجود در سنگ مرمریت زیاد باشد، احتمال خالی کردن رگه و شکستن آن زیاد است. ضمن اینکه استفاده از سنگ های تیره در داخل فضای منزل توصیه نمی شود.
سنگ های چینی الیگودرز و مرمریت دهبید شایان به دلیل داشتن جذب آب بسیار کم، در مواجهه با آلاینده ها، کمترین میزان لک پذیری و تغییر ظاهر را دارند.
گروه سنگ های گرانیت معمولاً در محل های بسیار پرتردد مورد استفاده قرار می گیرد زیرا مقاومت سایشی نسبتاً زیادی دارند. ضمن اینکه جذب آب آن ها نیز بسیار محدود است. به طور مثال سنگ گرانیت سفید نطنز یا گرانیت نهبندان به دلیل داشتن مقدار قابل توجهی کانی کوارتز در ترکیب کانی شناسی خود، مقاومت سایشی بسیار مناسبی داشته و بهترین گزینه برای کف مناطق پرتردد همچون پله ها و پاگرد راه ها می باشند.
توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که در کاربری کف، بیشتر سنگ هایی استفاده میشوند که رنگ روشن داشته و با سایر اثاث داخل ساختمان، در هماهنگی باشند. هم چنین سنگ هایی با ضخامت کمتر از 2 سانتی متر در کف استفاده نمی شود. هر چقدر ضخامت سنگ بیشتر باشد، احتمال خالی شدن رگ یا شکستن آن در مواجهه با تنش های مختلف کمتر بوده و کیفیت سنگ در کاربری کف افزایش پیدا می کند.
.
