هوشنگ سیحون مرد بناهای ماندگار

بیو گرافی هوشنگ سیحون

هوشنگ سیحون تاریخ ۳۱ مرداد ۱۲۹۹ در خانواده ای آشنا با موسیقی به دنیا آمد. پدربزرگ مادری او میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایرانی بود.مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان تار و سه تار و نیز دایی او احمد عبادی استاد بزرگ سه تار بود.

پدر او ضیاءالله سیحون از شاگردان تار میرزا عبدالله فراهانی بود.عموی مادرش آقا حسینقلی از برجستگان موسیقی سنتی ایران و پدر علی اکبر شهنازی بود. با وجود علاقه پدر و مادر او به موسیقی، آنها هیچگاه وی را برای آموختن موسیقی تحت فشار نگذاشتند.

طراحی های کلاف خط وی برای ادای احترام به خانواده سیحون هستند.

هوشنگ سیحون نه تنها معمار بلکه طراح، نقاش و تندیس ساز سرشناس و نامدارایرانی بود. وی استاد معماری و رئیس پیشین دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. سیحون، طراح بنای یادبودی آرامگاه بوعلی سینا و طراح آرامگاه های خیام، نادرشاه افشار، فردوسی و کمال الملک بوده است.

وی زمانی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سه دوره رئیس این دانشکده بود. استاد «هوشنگ سیحون» نقاش و معمار ۸۶ ساله ایرانی، به مرد بناهای ماندگار معروف است آن هم به دلیل طراحی و نظارت بر ساخت آرامگاه بزرگانی چون خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسبان و ده ها مقبره و آرامگاه دیگر، ضمناً وی طراح بنای موزه توس در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران نیز می باشد.

سبک معماری هوشنگ سیحون

استاد سیحون نقش اندازی است که در دنیای ابعاد از معانی پر رمز و راز باطن سخن به میان می آورد و معانی و فلسفه نظری و وجودی بزرگانی که معمار و طراح آرامگاه هر یک از آنان بوده، در نقش مقبره شان متجلی نموده است. به عنوان مثال در ۱۳۳۸ آرامگاه حکیم عمر خیام را مبتنی بر اصول ریاضی و مثلثاتی خیام، محاسبه و طراحی کرده است.

هوشنگ سیحون به دلیل ساخت بناهای مقبره ای فاخرش به معمار مقبره لقب گرفته ، وی با استفاده از مصالح بومی و بتن که از مصالح نوین معماری اروپا بعد از جنگ جهانی دوم لود در کارهایش به خوبی استفاده کرد و توانست نشان دهد که می توان با استفاده به جا از امکانات و تکنولوژی روز دنیا، بناهای متناسب با اقلیم در کشور ساخت.

ایشان اعتقاد داشتند که معماری ایران از چند جهت و موضوع اهمیت دارد، یکی محیط زیست و شرایط جغرافیایی ایران دیگری سنت و فرهنگ مردم، که با آن زندگی می کنند. به گفته ایشان : ((این مسائلی هستند که در معماری گذشته داشتیم و در معماری حال و آینده نیز باید مد نظرقرار بگیرد.))

سبک کار طراحی هوشنگ سیحون با توجه به علاقه و استعدادش در نقاشی، از روش اسکیس در ابتدای کار طراحی معماریش بود که این روش را در مدرسه بوزار آموخته و با توجه به اهمیت روش اسکیس و طرح کلی به عنوان روش معین طراحی که در مدرسه بوزار مورد توجه و گسترش واقع شد، ایشان نیزایده های اصلی ساختار بنای خود را در ابتدا به روش اسکیس طراحی می نمود.

این دیاگرام های ساده به روشنی تبدیل به بنای معماری شده است و در مقابل با توجه به بنا می توان دیاگرام ایده را به روشنی تصور کرد و(همانند: استیون هال که اکثر پروژه های خود را با اسکیس آغاز می کند یا دست کم پروژه های خود را در کنار اسکیس هایش ارائه می کند.

او در سبک معماری خود بیش از هر چیز منطق را در نظر می گرفت. زیرا عقیده داشت هیچ گاه هیچ چیز نباید بی منطق در معماری به کار برود. حتی کوچکترین خط و کم ترین نقطه باید دلیل و معنی مخصوص به خود داشته باشند. او به تناسب اجزای طراحی و سادگی آن اهمیت زیادی می داد. زیرا حجم ها و تناسبات وقتی زیبا نباشند عوامل تزئینی، تأثیری در زیبایی آن نخواهند داشت. طراحی های سیحون از کاربری تبعیت می کردند.

 

او از طرح های بی معنی و بی مغز بیزار بود و عقیده داشت که حقیقت باید بی پرده در معماری خودنمایی کند. حتی اگر زننده باشد. زیرا حقیقت همیشه زیبایی و لطف مخصوص به خود را خواهد داشت.

برخی از افتخارات و جوایز هوشنگ سیحون:

– کسب رتبه اول در مسابقه دولت و راه آهن ایران (طرح ساختمان ایستگاه راه آهن)

– کسب رتبه اول در مسابقه طراحی آرامگاه بوعلی سینا

– یک دوره ریاست دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران

– عضو شورای ملی باستان شناسی

– عضو شورای عالی شهرسازی

– عضو شورای مرکزی تمام دانشگاه  های ایران

– عضو کمیته بین المللی ایکوموس Icomos

– مسئولیت مرمت بناهای تاریخی ایران، به مدت 15 سال

– شهروند افتخاری فرانسه

 

برخی از آثار هوشنگ سیحون:

– آرامگاه بوعلی سینا

– آرامگاه خیام

– آرامگاه کمال الملک

– طراحی بنای موزه توس

– ساختمان بانک سپه واقع در میدان توپخانه تهران

– سازمان نقشه برداری کل کشور

– کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان

– کارخانه آرد مرشدی

– سینما آسیا

– سینما سانترال

– کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی ) در تهران و اهواز

– و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی

 

وی در خرداد سال 1393 در سن ۹۳ سالگی چشم از جهان فروبست.