ارزش سنگ طبیعی اصل در زمینه میراث معماری
چکیده: سنگ طبیعی برای نگهداری و تعمیر سازه های مهم تاریخی، باستان شناسی و فرهنگی برای جلوگیری از فرسودگی ناشی از هوازدگی و استفاده مورد نیاز است. آنهایی که دارای اهمیت ملی یا میراث معماری و جهانی هستند از نظر تاریخی و فرهنگی مهم هستند. گاهی اوقات، ساختمان هایی که به شدت آسیب دیده اند ممکن است نیاز به بازسازی گسترده یا کامل داشته باشند. انتخاب سنگ ایده آل از منبع اصلی باید از نظر فیزیکی و زیبایی شناختی مناسب باشد.
محققان، معماران، کسانی که قراردادها را مشخص می کنند و سایر ذینفعان به اطلاعات قابل اعتماد نیاز دارند، اما دسترسی و آگاهی از منابع مهم مانند: نسخه های خطی، انتشارات و مجموعه نمونه ها اغلب محدود است. هنگام برنامه ریزی و راه اندازی کارهایی که نیاز به جایگزینی سنگ دارند، دسترسی آسان تر به اطلاعات مورد نیاز است.
در دسترس قرار دادن اطلاعات مهم و ارتقای آگاهی در مورد نیاز به حفظ ذخایر کافی سنگ طبیعی با کیفیت مناسب، وظیفه سازمان های ملی و بین المللی از جمله کارگروه میراث سنگ IUGS و IAEG است. این مقاله برخی از مثالها و اشارههای گویا را به برخی از نشریات مهم اخیر ارائه می کند و همچنین ابتکارات فعلی منبع سنگ میراث و اتحادیه اروپا را تشریح میکند، در حالی که درخواست مشارکت بیشتر از همکاران در این زمینه را دارد.
-
مقدمه
این مقاله به بررسی جنبه هایی از سنگ های طبیعی می پردازد که برای نگهداری و تعمیر سازه های مهم تاریخی، باستان شناسی و فرهنگی که دارای اهمیت ملی یا میراث جهانی هستند، مورد نیاز است. تعمیر و نگهداری مناسب برای جلوگیری از خراب شدن سازه ها در اثر هوازدگی و استفاده ضروری است، اما هر از گاهی ساختمان های مهم در اثر حوادثی مانند: آتش سوزی، زلزله یا اقدامات نظامی به شدت آسیب می بینند تا جایی که ممکن است به طور گسترده یا کامل بازسازی شوند.
در هر دو حالت، انتخاب سنگ باید از نظر عملکرد فیزیکی و زیبایی ظاهری مناسب باشد. محققان، معماران، کسانی که قراردادها را مشخص می کنند و سایر ذینفعان برای دستیابی به آن به اطلاعات قابل اعتمادی نیاز دارند. با این حال، دسترسی و آگاهی از منابع مهم اغلب محدود است.
منابع عبارتند از انتشارات، نسخه های خطی، مجموعه های مرجع نمونه های سنگ و اطلاعات فنی در وب سایت ها و بروشورهای تجاری. حائز اهمیت است که اطلاعات مهم را به سهولت بیشتر شناخته و در دسترس قرار دهیم و همچنین آگاهی در مورد نیاز به حفظ منابع کافی از سنگ طبیعی با کیفیت مناسب را ارتقا دهیم. این وظیفه سازمان های ملی و بین المللی است.
در اینجا فقط فضا برای ارائه برخی مثال ها و اشاره های گویا به برخی از نشریات مهم اخیر و توصیف منابع فعلی میراث سنگ و ابتکارات اتحادیه اروپا وجود دارد، در حالی که درخواست مشارکت بیشتر از همکاران میشود.
-
اهمیت تاریخی و فرهنگی
سنگ طبیعی از زمان های قدیم به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می شده است (به عنوان مثال، از حدود 4700 سال قبل از میلاد در مصر). در ابتدا، این مواد گران قیمت برای معابد، مقبره ها، کاخ ها، ساختمان های شهری و زیرساخت های اصلی و همچنین تزئینات و مجسمه ها استفاده می شد. انتخاب سنگ تا حدی بر اساس مناسب بودن سنگ بود، اما تحت تأثیر اعتبار شخصی و اعتقادات اجتماعی و عرفانی هم قرار می گرفت.
برای مثال، “مرمرهای” سبز (که اکنون به عنوان سرپانتین شناخته می شوند) در مصر با شادی مرتبط بودند. همچنین رنگ سلطنتی سنتی، رنگ آبی بود تا اینکه ملکه کلئوپاترا دیوارهای سالن ضیافت خود در اسکندریه را با پورفیری قرمز تزئین کرد. امپراتوران روم همچنان از سنگ قرمز مایل به ارغوانی استفاده می کردند و افراد ثروتمند را تشویق می کردند که اطراف خود را با اشیاء زیبای ساخته شده از پورفیری احاطه کنند تا اهمیت مالک را نشان دهند.
این پورفیری ها همچنان به طور گسترده با اشراف و بناهای امپراتوری مرتبط بودند .آثار متعددی به طور کلی به سنگ های مصری و به طور خاص به پورفیری ها پرداخته اند .نمونه دیگر گونه ی معدنی اونیکس است که با غریزه و شهود مرتبط بود و در یونان و روم باستان با قابلیت های تجاری و مدیریتی در ارتباط بود.
رنسانس اروپا علاقه به فرهنگ کلاسیک اروپایی را احیا کرد. خانواده های سلطنتی به طور فزاینده ای به سنگ به عنوان بیان قدرت و موقعیت در آن سبک های کلاسیک علاقه مند شدند.
این منجر به علاقه به حفظ یا راه اندازی معادن برای تامین مواد مطلوب برای پروژه هایشان شد. به ویژه، کارلوس دوم اسپانیایی از نزدیک درگیر ایمن سازی سنگ های مورد علاقهاش (مانند: سنگفرش ها، ستون ها) در کاخ خود بود.
به طور مشابه، در سوئد، سلطنت به سنگ های طبیعی، هم برای ساخت و سازها و هم برای هدایایی که به مقامات بین المللی تحویل داده می شد، علاقه زیادی نشان داد. یک پورفیری که در دهه 1730 در سوئد کشف شد، بسیار شبیه پورفیری قرمز مصری بود و چنان مورد توجه قرار گرفت که خانواده سلطنتی از 1818 تا 1856 مالک آثار پورفیری بود .
-
برخی از مجموعه های مرجع نمونه ها
مجموعه ای از نمونه های سنگ های طبیعی منبع اطلاعاتی مهمی است، به ویژه اگر همراه با اطلاعات ساختمان ها و سازه هایی باشد که در آنها مورد استفاده قرار گرفته اند به همراه ویژگی های فنی و ویژگی های زیبایی شناختی. متأسفانه، به ندرت اینچنین بوده است، اما با این وجود استثنائات مهمی وجود دارد.
یکی از آنها برای خانواده سلطنتی اسپانیا ساخته شد زمانی که پس از یک آتش سوزی شدید در کاخ خود در سال 1734، آنها تصمیم گرفتند یک کاخ جدید با استفاده از “مرمرها و سنگ های زینتی” بسازند.
آنها سنگ های اسپانیا را ترجیح می دادند، اما اگر مصالح با ذائقه زیبایی شناختی پادشاه مطابقت نداشت، «مرمر» در جاهای دیگر بهویژه از ایتالیا جستجو می شد، زیرا این سنگ منبع الهامات هنری و معماری معاصر بود. بنابراین، بار دیگر ترجیح رومی ها برای سنگ قرمز مد شد. مونتاژ مجموعه ای از نمونه ها در سال 1740 آغاز شد و تا سال 1759 در دوران سلطنت پادشاهان فرناندو ششم، کارلوس سوم و کارلوس چهارم ادامه یافت. این مجموعه اکنون بخشی از مجموعه میراث ملی است که در کاخ سلطنتی مادرید نگهداری می شود (شکل 1).
هشت جعبه با 40 محفظه در هر کدام وجود دارد. هر محفظه شامل یک نمونه از “مرمر” به همراه مرجع مکان آن است. اطلاعات اضافی در مورد سند موجود در هر جعبه، مانند منشأ، فاصله معدن تا کاخ و فراوانی ارائه می شود. بیشتر نمونه ها از اندلس، آراگون و کاتالونیا آمده اند.
این مجموعه گاهی برای نمایشگاه هایی مانند نمایشگاهی که توسط بنیاد Colouste Gulbenkian در لیسبون در سال 2014 برگزار شد، قرض داده می شود. این مجموعه در انتخاب سنگ های طبیعی مورد نیاز برای تعمیر و نگهداری توسط مقامات سلطنتی اهمیت زیادی دارد اما ممکن است در خارج از اسپانیا به خوبی شناخته نشده باشد.
جستجوی سیستماتیک معادن ملی برای سنگ خاصی به نام دیاسپرو سانگویین (شبیه به سنگ مرمر Rosso Diaspro که در سیسیل استخراج می شود) انجام شد که در اسناد آرشیو استخراج شده در اندلس برای ساخت کاخ به آن اشاره شده است. معمار مسئول به اندلس فرستاده شد و قبل از یافتن یک مطابقت کامل از معادن متعددی از سال 1761 تا 1772 بازدید کرد.
فهرستی از سنگ های طبیعی مورد استفاده برای ساخت و ساز و هدایای سلطنتی مانند گلدان هایی به سبک باروک و رنسانس، که به «جواهرات دلفین» معروف هستند باقی مانده است. این مجموعه توسط موزه پرادو در مادرید نگهداری می شود .
مجموعه ارزشمند دیگری توسط Faustino Corsi ، وکیلی که در رم زندگی می کرد (1771-1846) ساخته شد. او به یک قاضی معتبر تبدیل شد، اما سرگرمی های هنری داشت.
او علاقه زیادی به سنگ های تزئینی که در روم باستان استفاده می شد داشت و مجموعه ای از بیش از هزاران نمونه صیقلی را جمع آوری کرد. او توضیحات، طبقه بندی های زمین شناسی، نام های محلی مورد استفاده مرمر تراش های روم معاصر، نام های باستانی و معاصری را که توسط نویسندگان استفاده می شود، اضافه کرد.
در سال 1825، او Catalogo ragionato d’una collezione di pietre di decorazione را منتشر کرد و در سال 1827، هر سنگ را در مکمل خود توصیف کرد. علاوه بر این توصیفات، Corsi به نمونه های استثنایی سنگ هایی که در ساختمان های تاریخی رم دیده می شوند، توجه کرد. این مجموعه اکنون توسط موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد نگهداری می شود (شکل 2).
این کامل ترین مجموعه سنگ های منفرد است که در دوران روم و برای معماری سنتی در ایتالیا مورد استفاده قرار می گرفت و مربوط به نمونه هایی از ساختمان ها و سازه هایی است که در آنها به بهترین شکل دیده می شوند. در غیر این صورت، این نمونه کار فقط سنگهای تزئینی صیقلی را در نظر می گرفت.
مجموعه های مهمی را می توان در موزه های مهم دیگری مانند: موزه لوور پاریس مشاهده کرد و سایرین توسط بررسی های زمینشناسی و دانشگاه ها نگهداری می شوند.