یورن اوتزون (برنده پریتزکر 2003) یک معمار است که ریشه هایش به تاریخ باز می گردند – او فرهنگ های مایاها، چینی ها و ژاپنی ها، فرهنگ های اسلامی و بسیاری دیگر از جمله میراث اسکاندیناوی خود را به درستی درک کرده است.
او این میراث کهن را با نظم و انضباط متعادل خود ترکیب می کند تا حس معماری به عنوان یک هنر و غریزه طبیعی برای سازه های ارگانیک مرتبط با شرایط مکان خلق شود. طیف پروژه های او بسیار گسترده است، از انتزاع مجسمه سازی در خانه اپرای سیدنی تا خانه های زیبا مناسب برای سکونت انسان، یک کلیسا که با سقف های دارای جزئیات فراوان به یک شاهکار ابدی تبدیل شده است، و همچنین ساختمان های یادبود عمومی برای سازمان های دولتی و کاربری تجاری.
پروژه های مسکونی او نه تنها حریم خصوصی بلکه چشم انداز دلپذیر از مناظر را برای ساکنان فراهم می کنند، و برای انجام امور فردی نیز انعطاف پذیر هستند – بطور خلاصه، این ساختمان ها با در نظر گرفتن مردم طراحی شدند.
تردیدی وجود ندارد که خانه ی اپرای سیدنی شاهکار اوست، و یکی از بناهای نمادین بزرگ قرن بیستم است، یک تصویر از زیبایی فوق العاده که در سراسر جهان شناخته شده است – این نماد مختص یک شهر نیست بلکه متعلق به کل کشور و قاره است.
یورن اوتزون برنده پریتزکر2001 گفته است: «دوست دارم همیشه پرهیجان باشم.» آثار او به جهان نشان دادند که او همیشه اینگونه بوده و شاید فراتر از آن بوده است.
او ثابت کرد که خلق آثار شگفت انگیز و به ظاهر غیرممکن در معماری عملی است. او همیشه جلوتر از زمان خود حرکت کرده است. او به درستی به گروه قلیل مدرنیست هایی تعلق دارد که قرن گذشته را با ساختمان های با کیفیت جاودانه و ماندگار شکل دادند.
اعضاء هیات داوران پریتزکر 2003
لرد راثسچایلد (رئیس هیات داوران)
جیووانی آگنِلی
فرانک گِهری
آدا لوییس هاکستیبل
کارلوس خیمِنِز
جورج سیلوتی
بیل لیسی (مدیر اجرایی)
