پیتر زومثور برنده پریتزکر 2009 یک معمار چیره‌دست است که همکارانش در سراسر جهان او را به خاطر ارائه آثاری بسیار متمرکز و داشتن روحیه سازش ناپذیر و فوق العاده مصمم تحسین کردند.
او روش عملکرد خاص خود را درک کرده و تقریباً برای همه پروژه‌هایش اجرا می‌کند. او به مدت 30 سال در روستای دورافتاده هالدنشتاین در کوه‌های سوئیس سکونت داشت و از هجوم فعالیت‌های صحنه معماری بین المللی دور بود.
اما در همان جا، همراه با یک تیم کوچک، ساختمان‌هایی با یکپارچگی عالی را توسعه می‌دهد – هیچ یک از آنها تحت تاثیر مد زودگذر یا دائمی قرار ندارند. او اغلب پروژه هایی که به وی پیشنهاد شده است را رد کرده تا فقط مواردی را بپذیرد که قلباً نسبت به آنها علاقمند است. به محض پذیرش پروژه، تعهد تمام و کمال نسبت به آن احساس می‌کند و بر اجرای پروژه تا آخرین جزئیات نظارت می‌کند.
حضور ساختمان هایش همیشه نشانی از برتری بوده است اما در عین حال، قدرت مداخله‌ی خردمندانه را ثابت می‌کنند، آنها بارها و بارها به ما ثابت کردند که فروتنی در رویکرد و جسارت در نتیجه کلی، در تضاد نیستند.
فروتنی در کنار قدرت می‌ایستد. درحالی که معمولاً سبک معماری او را ساکت و آرام می نامند، ساختمان هایش با استادی هر چه تمام حضور خود را به رخ می‌کشند تا بسیاری از حواس ما – نه فقط بینایی، بلکه حواس لامسه، شنوایی و بویایی – را نیز درگیر کنند.
زومثور (برنده پریتزکر 2009) توانایی زیادی در خلق مکان هایی دارد که فراتر از یک واحد ساختمانی هستند. معماری او بیانگر احترام به اولویت های سایت، میراث فرهنگی محلی و درس‌های ارزشمند تاریخ معماری است. به عنوان مثال، موزه «کلمبا» در کلن، نه تنها یک اثر شگفت‌انگیز معاصر است، بلکه با لایه‌های متعدد تاریخی هم همنشینی کامل دارد.
ساختمانی که زومثور در اینجا خلق کرده به زیباترین و غنی ترین شکل از بقایای یک کلیسای بمباران شده بیرون آمده تا یک نوع تجدید حیات کامل برای یک خاطره از دست رفته باشد. این ویژگی جذاب همیشه از مشخصه های کار این معمار بوده که برخاسته از یک ایمان منحصر به فرد و در عین حال جهانی است که در همه جا یافت می شود، از این کلیسای کوچک صحرایی در روستای واشندورف، آلمان، تا غبار معدنی در حمام‌های حرارتی در والس، سوئیس. از نظر او، نقش معمار فقط ساختن یک جسم ثابت نیست، بلکه پیش بینی و ترسیم تجربه حرکت در داخل و اطراف یک ساختمان است.
مصالحی همچون تخته‌های چوب سرو تا شیشه های سندبلاست شده در دستان ماهر و هنرمند زومثور، مانند دستان کارآمد هر هنرمند دیگر، به گونه‌ای استفاده می‌شوند که ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را جلوه‌گر کنند و در خدمت معماری ماندگار باشند.
همین دید نافذ و شعر لطیف در نوشته‌های او نیز مشهود است که مانند مجموعه ساختمان‌هایش، الهام بخش نسل‌های متعدد از شاگردانش خواهند بود. او برای تقلیل معماری به ساده‌ترین و در عین حال مجلل‌ترین ملزومات آن، به جایگاه غیرقابل انکار معماری در یک جهان بسیار شکننده متوسل شده است. به همه‌ی این دلایل، پیتر زومثور برنده‌ی جایزه‌ی معماری پریتزکر 2009 است.
اعضاء هیات داوران پریتزکر 2009
لرد پالامبو، رئیس هیات مدیره
آلخاندرو آراونا
شیگرو بان
رالف فِهلباوم
کارلوس خیمِنِز
جوهانی پالاسما
رنزو پیانو
کارن اشتاین
مارتا ثورن، مدیر اجرایی
