کار آنه لاکتون و جین-فیلیپ وسل برندگان پریتزکر 2021 بازتاب دهنده‌ی روح دموکراتیک معماری است. آنها از طریق ایده هایشان، رویکردشان به حرفه و ساختمان های حاصله ثابت کرده اند که تعهد به معماری گذشته نگر بدون نوستالژی می تواند در عین فناورانه، خلاقانه و متناسب با شرایط زیست محیطی بودن محقق شود. این شعار تیم آنه لاکتون و جین-فیلیپ وسل از زمان بنیانگذاری شرکت در سال 1987 در پاریس بوده است.
آنها نه تنها یک گرایش معماری که میراث مدرنیسم را نوسازی می کند تعریف کرده اند، بلکه تعریفی سازگار شده از خود حرفه‌ی معماری نیز مطرح ساخته اند. امیدها و آرزوهای مدرنیستی برای ارتقای زندگی در کارهای آنها که متناسب با ضرورت های اقلیمی و زیست محیطی زمانه ماست در کنار ضرورت های اجتماعی، خصوصاً در حوزه‌ی ساختمان سازی شهری تجدید نیرو می شوند.
آنها به این هدف به واسطه‌ی درکی قدرتمند از فضا و مصالح که معماری را در باورهایش به اندازه‌ی شکل آن قدرتمند و اخلاقیات آن را به اندازه‌ی زیبایی شناسی اش شفاف می کند محقق کرده اند. آنها در عین زیبایی و عملگرایی از هرگونه مخالفت با کیفیت معماری، مسئولیت زیست محیطی و خواست جامعه ای اخلاقی خودداری می کنند.
رویکرد انتقادی آنها به معماری بیش از 30 سال است که تجسم سخاوتمندی در فضا، ایده ها، استفاده و صرفه جویی از ابزارها، مصالح و همچنین شکل و فرم بوده است. این رویکرد منجر به پروژه های نوآورانه برای ساختمان های مسکونی، فرهنگی، آموزشی و تجاری شده است.
آنها از پروژه های اولیه خود که شامل خانه لتاپی، منزل شخصی در بوردو، و کارهای مدنی همچون طرح پیشنهادی برای مرکز علوم انسانی در سنت-دنیس و یا مدرسه معمای در نانت می‌شود، حساسیت و گرمی تجربه را به کاربران ساختمان نشان داده اند.
معماران نشان داده اند که ساختمان ها زیبا هستند وقتی که افراد در آن حس خوب دارند، وقتی که نورپردازی داخلی زیبا و هوا خوشایند است و وقتی که جریانی روان بین فضای داخلی و خارجی وجود دارد.
مفهوم تعلق داشتن و مسئولیت پذیر بودن به یک کلیت بزرگتر نه تنها شامل افراد بشری بلکه در کل شامل سیاره می شود.
آنه لاکتون و جین-فیلیپ وسل از بسیاری پیش تر مفهوم پایداری را به طور مداوم بسط داده اند تا به عنوان تعادلی واقعی بین ارکان اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی اش فهم شود. کار آنها از طریق پروژه های متعددی که فعالانه به مسئولیت پذیری در این سه بعد اشاره دارد، محقق می شود.
این شیوه‌ی عمل، همه‌ی پروژه ها را با فرایند کشف آغاز می کند که شامل مشاهده‌ی بسیار دقیق و یافتن ارزش در امور از پیش موجود می شود.
در مورد کارگروه 1996 Léon Aucoc Plaza (یک میدان شهری) رویکرد آنها صرفاً اتخاذ کار حداقلی تعویض سنگریزه، تیمار درختان لیمو و اصلاح جزئی ترافیک بود که همگی به منظور بخشیدن پتانسیل تجدیدشده به آنچه از پیش موجود بوده است.
آنها در پروژه های ساختمانی خود برای تبدیل بلوک پاریس (Paris block)، Tour Bois le Prêtre، و سه بلوک در محله گرند پرک بوردو (هر دو به همراه فردریک دروت انجام شد) به جای تخریب و بازسازی، به دقت فضا را به ساختمان موجود به شکل گسترش های سخاوتمندانه، باغ های زمستانی و بالکون هایی افزودند که امکان آزادی استفاده را می داد و در نتیجه از زندگی واقعی ساکنان حمایت می کرد. در این رویکرد تواضعی وجود دارد که به اهداف اصلی طراحان و بلندپروازی های ساکنان فعلی احترام می گذارد.
آنها برای مرکز فرهنگی FRAC Nord-Pas de Calais (یک موزه هنری) در کانکرک تصمیم گرفتند راهرو اصلی را حفظ کرده و ساختمان دومی را در ابعاد مشابهی به ساختمان موجود متصل کنند. عدم حضور، نوستالژی برای گذاشته است. در عوض آنها در پی شفافیت، گشودگی و روشنایی همراه با احترام به میراث و خواستار کنش مسئولانه در زمان حال هستند. امروزه ساختمانی که قبلاً نادیده گرفته می شد تبدیل به عنصری نمادین در چشم انداز فرهنگی و طبیعی تجددیافته شده است.
آنها با باور به اینکه معماری چیزی بیشتر از صرفاً ساختمان هاست، از طریق مشکلاتی که بدان ها می پردازند و پیشنهاداتی که مطرح می کنند و از طریق ایجاد مسیری مسئولانه و گاه انفرادی، نشان داده اند که بهترین معماری می تواند متواضع باشد و همیشه با ملاحظه، محترمانه و مسئولیت پذیر است، آنها نشان داده اند که معماری می تواند تاثیر بزرگی بر اجتماع ما بگذارد و در شکل گیری این آگاهی تاثیر بگذارد که ما تنها نیستیم. آنه لاکتون و جین-فیلیپ وسل بخاطر کارهایی که انجام داده اند و کارهای آتی شان، برندگان جایزه پریتزکر سال 2021 انتخاب شده اند.
اعضای هیئت داوران پریتزکر 2021پریتزکر 2021
الخاندرو آراونا (Alejandro Aravena)، رئیس هیئت داوری
بری برگدول (Barry Bergdoll)
دبورا برک (Deborah Berke)
استفن بریر (Stephen Breyer)
آندره آرن کور دو لاگو (André Aranha Corrêa do Lago)
کازویو سجیما (Kazuyo Sejima)
وانگ شو (Wang Shu)
بندت تالیبو (Benedetta Tagliabue)
مارتا ثورن (Martha Thorne)، مدیر اجرایی
مانوئل لوکا-دیزو (Manuela Lucá-Dazio)، مشاور
