پائولو مندزدا روشا (برنده پریتزکر 2006) اهل سائوپائولو برزیل است، او از اصول و زبان مدرنیسم الهام می گیرد، و طی شش دهه گذشته، با استفاده ی جسورانه از مصالح ساده و درک عمیق از شاعرانگی فضا نیروی تازه ای به هر یک از پروژه هایش داده است. او با معماری خود منظره و فضا را اصلاح می کند و برای تامین نیازهای اجتماعی و زیبایی شناختی انسان تلاش می کند.
چه در خانه و یا آپارتمان، کلیسا، استادیوم ورزشی، موزه هنر، مهدکودک، نمایشگاه مبلمان یا میدان عمومی شهر، مندزدا روشا کار خود را وقف خلق یک نوع خاص از معماری کرده که با احساس مسئولیت در قبال ساکنان پروژه هایش و همچنین یک جامعه گسترده تر هدایت می شود.
او به یک دیدگاه اجتماعی متناسب با دنیای جدید پایبند است بنابراین به ما یادآوری می کند که معماری در درجه اول تلاش انسانی با الهام از حضور همه جانبه ی طبیعت است. قلمرو وسیع کشورش، یک سویه جدید و غنی به این معمار داده است تا طبیعت و معماری را بعنوان نیروهایی متجانس مهار کرده و با هم آشتی دهد.
امضاء خاص او عبارتست از مواد بتنی و روش های ساخت هوشمند و در عین حال ساده و قابل توجه که خاص خودش هستند، و از آنها برای خلق ساختمان های قوی، رسا و شناخته شده در جهان استفاده می کند. شکی نیست همه مواد اولیه که او برای دستیابی به نتایج چشمگیر استفاده می کند، تاکنون بر سراسر جهان تاثیرگذار بودند.
او همچنین تسلط خود را بر روش های مرمت و بازسازی ثابت کرده است، همین امر نیز مهر تائید دیگری بر میزان درک و احترام او نسبت به میراث کشورش و همچنین اعتقاد خودش نسبت به ارتباط معماری زمان ما است. مندزدا روشا تاریخ را در ارتباط با آینده می نگرد. او خود را وقف جستجوی ترکیبی از طراحی و فرم کرده است، چون آنها باید به همان اندازه که زیبا هستند، از نظر فنی هم بی نقص باشند.
او معماری را اینگونه توصیف کرده است:« … تغییر و تکامل طبیعت، تلفیق کامل از علم، هنر و فناوری در یک بیانیه بی نقص و عالی از شأن و شعور انسانی در قالب سرپناه هایی که برای خودمان می سازیم ….»
همه این ویژگی ها و دستاوردها باعث شدند که او را بعنوان دریافت کننده جایزه معماری پریتزکر 2006 معرفی کنیم.
اعضاء هیات داوران پریتزکر 2006
لرد پالامبو، (رئیس هیات داوران)
بالکریشنا ویثالداس دوشی
رالف فِهلباوم
فرانک گِهری
کارلوس خیمِنِز
ویکتوریا نیوهاوس
کارن اشتاین
مارتا ثورن، مدیر اجرایی
