رافائل آراندا ، کارمه پیگم و رامون ویلالتا جایزه معماری پریتزکر 2017 را دریافت کردند
معماری و معماری منظر با هم متحد شدند تا ساختمان هایی با ارتباط تنگاتنگ با مکان و زمان را خلق کنند.شیکاگو، ایلینویز (1 مارچ 2017) – تام پریتزکر، رئیس بنیاد هیات اعلام کرد رافائل آراندا، کارمه پیگم و رامون ویلالتا به عنوان برندگان جایزه معماری پریتزکر 2017 انتخاب شدند، این بنیاد حامی مالی جایزه پریتزکر است که شناخته‌شده‌ترین افتخار معماران در سطح بین‌الملل محسوب میشود.
این سه معمار اهل اولوت در منطقه کاتالونیا، از زمان تاسیس شرکت معماری RCR در زادگاهشان در سال 1988 با هم همکاری کردند. آثار آنها تعهد بی‌نقص نسبت به مکان و روایت آن است تا فضاهایی در گفتگو با زمینه‌های خود خلق کنند. آراندا، پیگم و ویلالتا با هماهنگ کردن مادیت با شفافیت، به دنبال ایجاد ارتباط بین فضاهای داخل و خارج ساختمان هستند که منجر به معماری احساسی و تجربی میشود.
آقای پریتزکر اظهار می‌دارد: «هیات داوران، این سه معمار که نزدیک به سه دهه با هم همکاری داشتند را انتخاب کرده است. آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا بر زمینه کاری بسیار فراتر از محدوده خودشان تاثیر گذاشتند.
آثار آنها از فضاهای عمومی و خصوصی گرفته تا مکانهای فرهنگی و موسسات آموزشی متغیر است و توانایی آنها در ایجاد ارتباط کامل با محیط خاص هر سایت است که شاهدی بر فرآیند کاری آنها و یکپارچگی عمیق بین آنها است.»
مورد دریافت جایزه توسط آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا خاص است چون برای اولین بار سه معمار با هم این جایزه را دریافت کردند.
شیوه همکاری تنگاتنگ آنها باعث شد با یک فرآیند خلاق و تعهد به بینش کار کنند و همه مسئولیت‌ها بطور مساوی تقسیم شوند، به همین دلایل، امسال این جایزه به سه نفر اهدا شد. آنها برندگان سی و نهمین دوره این جایزه هستند.
این دومین بار است که برندگان این جایزه اهل اسپانیا هستند، قبل از آنها، رافائل مونِئو نیز این جایزه را در سال 1996 دریافت کرد. خانم پیگم در واکنش به انتخابشان برای دریافت جایزه پریتزکر گفت: «دریافت این جایزه حقیقتا خوشحال کننده است اما یک مسئولیت بزرگ هم محسوب میشود. از اینکه امسال سه متخصص که در همه کارها همکاری نزدیک داشتند به عنوان برندگان جایزه شناخته شدند، حقیقتا خوشحال هستیم.»
معماران محلی با استفاده خلاقانه و گسترده از مواد مدرن از جمله فولاد و پلاستیک بازیافتی هویت جهانی را تغییر دادند.
گلن مورکات، رئیس هیات داوران گفت:« آنها نشان دادند که وحدت یک ماده میتواند چنین قدرت و سادگی فوق‌العاده به یک ساختمان ببخشد.
همکاری این سه معمار منجر به خلق معماری سازش ناپذیر در سطح شاعرانه شده و نمایانگر اثری جاودانه است که بازتابی از احترام گسترده به گذشته محسوب میشود اما بوضوح زمان حال و آینده را نشان میدهد.» بدین ترتیب، آنها اولین دفتر کار خود را به نام آزمایشگاه باربری (2007) در یک ریخته‌گری که در اوایل قرن بیستم فعال بوده است، راه‌اندازی کردند.
بسیاری از بقایای ساختمان اصلی باقی ماند و با عناصر جدید کاملا متضاد ترکیب شدند، افزودن این مواد جدید فقط در صورت لزوم انجام شده است.
برخی پروژه‌های مهم و قابل توجه آنها عبارتند از مرکز هنرهای غذا (نگرپلیسه، فرانسه 2014)، موزه سولاژه با همکاری جی. ترِگوئِت (رودِز، فرانسه 2014)، مرکز تئاتر عمومی لالیرا در فضای باز با همکاری جی. پوییکوربه (ریپول، ژیرونا، اسپانیا، 2011)، رستوران بزرگ لِکول (اولوت، ژیرونا، اسپانیا 2011)،
مهدکودک کوچولوهای اشرافی با همکاری جی. پوییکوربه (بسالو، ژیرونا، اسپانیا 2010)، شرابخانه بل – لوک (پالاموس، ژیرونا، اسپنیا، 2007)، کتابخانه سنت آنتونی – خوان اولیور، مرکز شهروندان سالخورده و باغهای کاندیدا پِرِز (بارسلون، اسپانیا، 2007)، و پیست دو و میدانی توسول باسیل (اولوت، ژیرونا، اسپانیا، 2000).
در بخشی از اظهارات هیات داوران جایزه پریتزکر 2017 آمده است: «در دنیای جهانی‌شده زندگی میکنیم که در آن باید بر تأثیرات بین‌المللی، تجارت، بحث، معاملات و غیره تکیه کنیم. اما امروزه مردم بیش از پیش از این تاثیر بین‌المللی واهمه دارند …
ارزش‌های محلی خود، هنرهای محلی و حتی آداب و رسوم محلی را خواهیم باخت … رافائل آراندا، کارمه پیگم و رامون ویلالتا به ما میگویند که شاید بتوان هر دو را در کنار هم حفظ کرد.
آنها به به زیباترین و شاعرانه‌ترین حالت به ما نشان دادند که پاسخ به این پرسش «یا/یا» نیست بلکه می‌توانیم، دست کم در معماری، هر دو را در کنار هم داشته باشیم، ریشه‌های محکم ما در یک نقطه قرار دارند اما بازوهایمان به سرتاسر جهان کشیده شدند.»
در سال 2013 آقای آراندا، خانم پیگم و آقای ویلالتا بنیاد RCR BUNKA را برای حمایت از معماری، معماری منظر، هنر و فرهنگ در سراسر جامعه تاسیس کردند.
آنها از سال 1989 بعنوان مشاوران معماری پارک طبیعی منطقه آتشفشانی لاگاروتکسا فعالیت داشتند. بخش عمده آثار آنها در سرتاسر کاتالونیا در اسپانیا و همچنین اروپای بزرگ قرار دارند. آنها همچنان در اولوت مستقر هستند.
مراسم اهداء جایزه پریتزکر در تاریخ 20 ماه مه 2017، در مهمانخانه دولتی، کاخ آکاساکا در توکیو ، ژاپن برگزار شد.
