آلخاندرو آراونا از شیلی جایزه معماری پریتزکر 2016 را دریافت کرد.
آلخاندرو آراونا معماری را بعنوان تلاش هنرمندانه در پروژه‌های خصوصی و در طراحی برای حوزه دولتی ارائه کرده و تجسم احیاء یک معمار فعال اجتماعی است.
شیکاگو، ایلینویز (13 ژانویه 2016) – تام پریتزکر امروز اعلام کرد که آلخاندرو آراونا از شیلی بعنوان برنده جایزه معماری پریتزکر 2016 انتخاب شده است. آقای پریتزکر رئیس و رئیس هیات مدیره بنیاد هیات است که حامی مالی این جایزه محسوب میشود. مراسم رسمی اعطای جایزه برای آنچه در سطح بین‌المللی بعنوان بزرگترین افتخار معماری شناخته شده است، در 4 آوریل 2016 در مقر سازمان ملل در نیویورک برگزار شد.
آراونا 48 ساله، معمار مستقر در سانتیاگو، شیلی است. او چهل و یکمین برنده جایزه پریتزکر، اولین برنده پریتزکر از شیلی و چهارمین نفر از آمریکای لاتین، پس از لوئیس باراگان (1980) ، اسکار نیمایر (1988) و پائولو مندس داروشا (2006) است.
آقای پریتزکر گفت: «هیات داوران، این معمار را انتخاب کرده چون درک ما از طراحی واقعا عالی را عمیقتر میکند. آلخاندرو آراونا پیشگام عملیات مشترک است که آثار قدرتمند در معماری تولید میکند و همچنین چالش‌های اصلی قرن 21 را برطرف میکند.
آثار ساخته شده وی فرصت اقتصادی را برای افراد کم‌درآمد فراهم میکند، تاثیرات فاجعه‌بار بر طبیعت را کاهش می‌دهد، مصرف انرژی را کاهش می‌دهد و فضای عمومی دلپذیر خلق میکند. او با بهره‌گیری از ابتکار و الهام به ما نشان می‌دهد که معماری در بهترین حالت چگونه قادر است زندگی افراد را بهبود بخشد.»
ساختمانهای برجسته دنشگاه کاتولیکا شیلی در سانتیاگو از آثار آراونا هستند، که شامل این ساختمانها هستند: مرکز نوآوری UC آناسلتو آنجلینی (2014)، برجهای سیامی (2005) ، دانشکده پزشکی (2004) ، دانشکده معماری (2004) ، و دانشکده ریاضیات (1999).
مصرف انرژی در این ساختمانها به شدت پائین است و نماهای خالقانه و کارآمد ساختمان همراه با طرح‌های کفپوش واکنشی نسبت به وضعیت آب و هوای منطقه هستند، کاربران از نور طبیعی روز استفاده می‌کنند و از فضاهای ملاقات بسیار راحت بهره‌مند هستند.
او در حال حاضر، مشغول ساخت یک ساختمان اداری برای شرکت مراقبت های بهداشتی نوارتیس در شانگهای چین است، این ساختمان دارای فضاهای اداری با طراحی خاص برای شیوه‌های گوناگون کاری است – فردی، جمعی، رسمی و غیر رسمی. در ایالات متحده ، آراونا خوابگاه های دانشگاه سنت ادوارد (2008) در شهر آستین، تگزاس را ساخته است.
از سال 2001 ، آراونا مدیر اجرایی مرکز اِلِمِنتال، مستقر در سانتیاگو است ، یک مرکز «اجرای تفکرات طراحی و نوآوری» که با مرکز «تفکرات طراحی و نوآوری» متفاوت است.
شرکای آراونا در مرکز اِلِمِنتال عبارتند از گونزالو آرتیگا، خوان سِردا، ویکتور اودو و دیه‌گو تورِس هستند. تمرکز اصلی مرکز اِلِمِنتال بر پروژه‌های دارای منافع عمومی و تأثیرات اجتماعی است، از جمله مسکن، فضای عمومی، زیرساخت‌ها و حمل و نقل. مرکز اِلِمِنتال تاکنون بیش از 2500 واحد مسکن اجتماعی ارزان قیمت طراحی کرده است.
ویژگی بارز این شرکت؛ داشتن یک فرآیند طراحی مشارکتی است که در آن معماران با مردم و کاربران نهایی همکاری نزدیک دارند. مرکز اِلِمِنتال به دلیل طراحی مسکن خوب اجتماعی معروف است که آنها را «نیمی از یک خانه خوب» مینامند، در این طراحی، فضایی برای ساکنین در نظر گرفته میشود که بتوانند شخصا خانه‌هایشان را تکمیل کنند، و در نتیجه خود را به سطح زندگی طبقه متوسط برسانند.
در این رویکرد نوآورانه که «مسکن افزایشی» نامیده میشود، ساخت مسکن اجتماعی در زمینهای گرانتر و نزدیک به فرصتهای اقتصادی فراهم است تا حس موفقیت و سرمایه‌گذاری شخصی در ساکنان تقویت شود.
آقای آراونا در پاسخ به ایمیلی که در آن نامش بعنوان برنده جایزه معماری پریتزکر در سال 2016 ذکر شده بود، نوشت:« اکنون به گذشته نگاه می‌کنیم و عمیقا سپاسگزار هستیم. هیچ دستاوردی فردی نیست. معماری یک رشته جمعی است.
بنابراین ما با قدردانی از همه افرادی که در شکل دادن به تنوع عظیم از نیروها نقش داشتند، می‌اندیشیم. با نگاه به آینده، آزادی را پیش‌بینی می‌کنیم! پرستیژ، دستاورد، جاذبه‌های جایزه آنقدر زیاد هستند که امیدواریم از این نیروی عظیم برای کاوش در مناطق جدید، مواجهه با چالش‌های جدید و قدم گذاشتن در زمینه های جدید فعالیت استفاده کنیم.
مسیر پس از این قله نانوشته است. بنابراین برنامه ما این نیست که برنامه‌ای داشته باشیم، بلکه باید با موارد نامعلوم روبرو شویم و پذیرای غیرمنتظره‌ها باشیم. سرانجام ، با نگاه به زمان حال، خود را غرق در شادی و سرخوشی می‌بینیم. وقت آنست که جشن بگیریم و شادی خود را با هرچه بیشتر با سایرین تقسیم کنیم.»
در بخشی از اظهارات هیات داوران جایزه معماری پریتزکر 2016 آمده است: «آلخاندرو آراونا آثار معماری عالی در زمینه‌های پروژه‌های خصوصی، دولتی و آموزشی در کشور خود و خارج از کشورش ارائه کرده است …
وی پروژه‌هایی با مقیاس‌های گوناگون ارائه کرده است، از خانه‌های مناسب برای سکونت تک‌خانواده تا ساختمانهای بزرگ مناسب برای موسسات….
او مصالح و ساختمان را درک میکند، اما اهمیت شاعرانه و قدرت معماری در برقراری ارتباط در سطوح گوناگون را نیز درک میکند.»
آراونا و مرکز اِلِمِنتال؛ گردشگاه متروپولیتن (1997 – در حال ساخت) و پارک دویست ساله مخصوص کودکان «2012) را طراحی کردند که هر دو آنها در سانتیاگو ساخته شدند. پس از وقوع زلزله و سونامی در سال 2010 در شیلی، مرکز اِلِمِنتال برای بازسازی شهر کانستیتاسیون دعوت به کار شد.
برخی از وظائف آنها در این پروژه انجام امدادرسانی اضطراری، ارائه یک طرح جامع، و ساخت مسکن افزایشی (2013) و ساخت یک مرکز فرهنگی (2014) بود. سایر آثار عبارتند از مدرسه مونته سوری در سانتیاگو ، شیلی (2001)، مبلمان «بدون صندلی» برای ویترا در ویلهام راین، آلمان (2010)، مسکن افزایشی در مونتری، مکزیک (2010)، محل برگزاری مراسم مذهبی در لاس کروسس در شهر خالیسکو، مکزیک (2010)، طرح جامع کالاما پلاس در شهر کالاما شیلی (از 2012 تاکنون در حال ساخت)، کابین نویسندگان برای بنیاد جان میشالسکی در مونتریچر، سوئیس (2015) و مدرسه آیه‌لن در رانکاگوا، شیلی (2015).
آلخاندرو آراونا مدیر نمایشگاه دوسالانه معماری ونیز 2016 نیز هست که قرار است با عنوان «گزارش از جلو» در ماه مه 2016 افتتاح شود.
لرد پیتر پالومبو ، رئیس هیات داوران جایزه معماری پریتزکر ، گفت که هنگام بازدید هیات داوران از پروژه های آراونا به شدت احساس شگفتی کردند چون آنها الهامبخش بودند.
هیات داوران متوجه شدند که آثارش یک شیوه خلاقانه از معماری خلاق است اما شاهد بهترین‌هایش در آینده خواهیم بود.
لرد پالومبو با اشاره به شعر جان کیتس به نام «در نگاه اول به هومر اثر چپمن» گفت: «استوت کورتِز با چشم عقابی به اقیانوس آرام خیره شد، اما هیات داوران خود را همچون ناظر یک آسمان احساس کردند، درحالیکه یک سیاره جدید شناکنان وارد بینش آنها شد: اگرچه در قله کوه دارین سکوت وجود ندارد اما آنها با تردید، شک، مفتون، حیرت و غرق در اندیشه به یکدیگر نگاه کردند، چون به سختی تحت تأثیر کارهای آلخاندرو آراونا و وعده آینده طلایی قرار گرفته بودند. »
